Dopisująca pogoda i frekwencja

Po raz kolejny w tym sezonie nie można było narzekać ani na warunki pogodowe, ani na frekwencję. Całość rywalizacji odbyła się na suchym torze, przez co na debiut deszczowych opon w warunkach wyścigu musimy poczekać przynajmniej do następnego weekendu. Obecność 19 zawodników na polach startowych zapowiadała niemałe emocje zarówno podczas startu, jak i dalszej części wyścigu.

Spokojny start

Ku zaskoczeniu wszystkich start do wyścigu okazał się niezwykle spokojny. W pierwszym zakręcie poza drobnymi obcierkami nie doszło do żadnej sytuacji, w której ktoś poniósłby większe straty. Stawka zawodników trochę się przetasowała. Udany start zaliczył Paweł Andrzejewski, szybko awansując tuż za plecy Sebastiana Cyglera. Jeszcze lepiej z miejsca ruszył Michał Tukaj, wyprzedzając kilku zawodników na dojeździe do pierwszego zakrętu. Nie cieszył się jednak długo z awansu, gdyż rywale szybko wzięli rewanż, wykorzystując drobny błąd Michała w samym zakręcie.

Eau Rouge nadal niebezpieczny

Pierwsze przejazdy w wyścigu przez zakręty Eau Rouge i Raidillon znane są z dużej ilości błędów i kolizji. Mając na uwadze karambol, jaki wydarzył się na tym torze w poprzednim sezonie można było zakładać, że i tym razem ktoś poniesie dotkliwe straty. Tak się jednak nie stało, gdyż cała stawka bezpiecznie pokonała ten fragment toru. Nie oznaczało to jeszcze pełnego bezpieczeństwa w tym zakręcie, o czym przekonaliśmy się później, gdy po swoich błędach z rywalizacji musieli wycofać się Dominik Lewiński, Aleksy Mainusz oraz Mikołaj Pałka.

Ciekawa walka na torze

W odróżnieniu od kilku wyścigów w tym sezonie, gdzie poza startem i pierwszymi okrążeniami nic ciekawego się nie działo, wyścig w Belgii przez cały dystans był naprawdę interesujący. Emocje na początku zmagań zapewnili m.in. Sebastian Cygler i Paweł Andrzejewski. Pomiędzy tymi dwoma zawodnikami przez blisko 5 okrążeń trwała walka o prowadzenie w wyścigu. Łatwego życia nie miał także Cezary Kołcz, który przez praktycznie całą pierwszą połowę rywalizacji musiał odpierać ataki rywali. Na drugą część wyścigu rolę Czarka przejął Maciej Paruch, walcząc skutecznie o pozycję z Jakubem Brańskim aż do samej mety.

Różnorodne taktyki

Ze względu na długość okrążenia, zużycie opon i stosunkowo niewielką stratę przy zjeździe do alei serwisowej, kierowcy mieli do dyspozycji całkiem sporo liczbę taktyk na wyścig. Większość z nich zdecydowała się pojechać na jeden pit stop, wykorzystując miękką i twardą mieszankę. Przy mniejszym zużyciu opon można było pokusić się o zrezygnowanie z twardej mieszanki na rzecz tej bardziej miękkiej. Z czołówki tylko drugi na mecie Łukasz Czerwiński postanowił dwukrotnie odwiedzić swoich mechaników. Poza nim jeszcze tylko dwaj zawodnicy: Daniel Żabiński i Bartłomiej Nowak, pojechali na dwa pit stopy.

Emocjonująca końcówka

Pod sam koniec wyścigu doszło do ostatecznych rozstrzygnięć w jego klasyfikacji. Rolę reżysera odegrały tym razem opony, przy sporym udziale wcześniej wspomnianych taktyk. Całość wydarzeń została zapoczątkowana na przedostatnim okrążeniu, kiedy po kolizji pomiędzy Cezarym Kołcz i Pawłem Andrzejewskim, ten drugi wylądował na poboczu. Sytuację wykorzystał Łukasz Czerwiński, wyprzedzając po kilku zakrętach Pawła. Na ostatnim okrążeniu dało znać o sobie ogumienie. Trudów wyścigu nie wytrzymały opony w bolidzie pewnie zmierzającego po drugą pozycję Cezarego Kołcz. Sytuacja była na tyle poważna, że Cezary nie zdołał dojechać nawet do mety. Zmagający się z podobnymi problemami Paweł Andrzejewski ostatecznie ujrzał flagę w biało-czarną szachownicę, jednak wyjedzie z Belgii bez zdobyczy punktowej.

Ostateczne rozstrzygnięcia

Swoje trzecie zwycięstwo w tym sezonie odniósł Sebastian Cygler, stawiając tym samym duży krok w stronę mistrzostwa. Jego zwycięstwo było zagrożone jedynie podczas początkowych okrążeń, gdy musiał stoczyć walkę z Pawłem Andrzejewskim. Kolejne dwie pozycje na podium przypadły kierowcom Lotos Team. Drugi dojechał Łukasz Czerwiński, a trzeci Rafał Szostak. Łukasz kontynuuje udaną passę wyścigów, natomiast Rafał po problemach w kilku wcześniejszych wyścigach powrócił do solidnego punktowania. Czwarty na metę dojechał Mateusz Kulesza, jednak stracił tą pozycję na skutek kar. Piąty dojechał Patryk Łucków, zaliczając przy okazji największy awans ze wszystkich zawodników.

Pozytywne i negatywne zaskoczenia

Poza wcześniej wymienioną piątką zawodników, na dużą pochwałę zasługuje Jakub Brański. Po słabych wyścigach na początku sezonu i późniejszej rezygnacji, Jakubowi udało się uzyskać dobry wynik już w pierwszym wyścigu po powrocie. Pozytywnie zaskoczył również Maciej Paruch. Dobry wyścig jechał Karol Piękoś, jednak wizyta w „czarnej dziurze” zakończyła się dla niego dyskwalifikacją. Sporym rozczarowaniem jest brak na mecie zwycięzcy poprzedniego wyścigu Aleksa Mainusza. Pozbierać w tym sezonie nie może się nadal Dawid Bęgier, który prezentuje się z dobrej strony jedynie w kwalifikacjach. Niestety po raz kolejny zabrakło na torze Tomasza Bokuniewicza.



Kary - wyścig:

Mateusz Kulesza:
+20 sek. za 13.3b w 9:53
+8 PK za 13.3b w 9:53
+10 sek. za 13.3a w 9:55
+4 PK za 13.3a w 9:55

Mikołaj Pałka:
+1 PK za 10.5

Jakub Brański:
+3 PK za 10.5

Maciej Paruch:
+3 PK za 10.5

Patryk Łucków:
+1 PK za 10.5

Michał Tukaj:
+1 PK za 10.5

Tomasz Bokuniewicz:
+2 PK za 6.6