Wyścig, który rozpoczął obecny sezon zapowiadał się bardzo ciekawie, a to dzięki bardzo wyrównanej czołówce, gdzie najlepszym przykładem była sesja kwalifikacyjna ( TOP4 zmieściło się w 0.2s).

Start był typowym "klasykiem gatunku" . Nie było się bez niespodzianek czy kolizji. Fatalnie ruszył startujący z PP Jacek Hamburg, który spadł do środka stawki, a na czoło wyszli Cezary Kołcz oraz debiutujący Michał Kozera (Oak GP2). Dzielnie z końca stawki przebijał się 3. zawodnik poprzedniego sezonu - Grzegorz Brojak. Natomiast Mikołaj Pałka (Tauron) staranował Macieja Parucha w zakręcie nr 3, co przekreśliło szansę na jakiekolwiek punkty dla kierowcy HRT, gdyż doszło do przebicia opony. Następnym celem kierowcy Tauronu był Aleks Jurewicz z Hoonigan, który skończył z urwanym nosem. Najwyraźniej odebranie licencji go nic nie nauczyło...

Wróćmy jednak na czoło stawki, bo tam emocji nie brakowało. Michał Kozera niespodziewanie zaczął naciskać Cezarego Kołcz, dzięki czemu walka o P1 przybrała na siłę, a korzystali na tym Paweł Andrzejewski (ART) oraz Marcel Pawiński (Virgin), którzy dogonili czołową dwójkę. Nieoczekiwanie Jacek Hamburg zaczął tracić coraz więcej czasu do liderów, jednak okazało się, że kierowcy wybrali różne strategie, co miało jeszcze bardziej uatrakcyjnić walkę.

W trakcie pierwszych wizyt w boksach, wyścig zaczął "ustawiać" Marcin Kowalski (Lotos). Ciężko coś powiedzieć pozytywnie o tym kierowcy, jednak jego zachowanie było lekko mówiąc kuriozalne. Sporą cenę zapłacili za to Michał Kozera oraz Marcel Pawiński, którzy uszkodzili przednie skrzydła i stracili szanse na przynajmniej miejsce na podium w tym wyścigu. Jednakże dla Kowalskiego "przyszła Kryska na Matyska", gdyż po zakończeniu wyścigu, kierowca ten stracił licencję, a szansę na jej odzyskanie ma raczej znikome.

Tymczasem do boksów zawitał Andrzejewski, który miał w planach jeszcze jedną wizytę w boksach. W międzyczasie na czele jechali Kołcz, Hamburg i Płonka, którzy wybrali taktykę jednej zmiany opon, a w przypadku kierowcy DFP - oba stinty planował wykonać na mieszance miękkiej, stąd oszczędzanie Brigdestone'ów na początkowych okrążeniach. Tymaczasowe TOP3 wkrótce zjechało do alei serwisowej, jednak sądząc po czasowych różnicach , 2 pity wydawały się szybsze.

Na placu boju o wygraną zostali już tylko "Pablos" i "Czarek". Po ostatniej wizycie w depo, kierowca Audi objął fotel lidera, jednak jego opony były w coraz gorszym stanie. Ostatecznie na 21. okrążeniu po krótkiej walce w S3, Andrzejewski wyprzedził Kołcz i został liderem, którego nie stracił do mety.

Za ich plecami nieoczekiwanie to Dawid Płonka zameldował się na 3. pozycji, potwierdzając opinię o tym, że woli jeździć rozważnie, niż na "pełne gary". To zaledwie druga wizyta Płonki na podium w GP2 w karierze, ale ponownie wywalczone na torze ulicznym.

P4 dla Jacka Hamburga to lekkie rozczarowanie, jednak lepsze 8 pkt, niż np zero w wykonaniu Marka Jabłońskiego, dla którego sezon szybciej się skończył niż zaczął. DFP nie może uznać tego wyścigu za udanego, jednak nie wszystko jest jeszcze stracone...

O 5. pozycję toczyła się ciekawa walka. Marcel Pawiński po niesamowitym pechu, zaczął jechać dość szybko, a na 22 okrążeniu uporał się z Krzysztofem Pieczykolanem, zdobywając kilka ważnych pkt do klasyfikacji. Dla nowego kierowcy Ferrari ten wyścig był udany, ale jednak mało błyskotliwy, a znając "Pieczyka" możemy się niedługo spodziewać na pewno jakieś niespodzianki.

Na 7. lokacie dojechał Patryk Gerber, co jest małą niespodzianką, gdyż zdobył już więcej punktów niż w całym poprzednim sezonie. Solidna jazda, bez większych błędów wreszcie dala mu porządny wynik. Wielkie brawa należą się też Grzegorzowi Brojak z HRT, który wciąż potwierdza wysoką dyspozycję, choć jego start wynikał z nieobecności Mateusza Kaczyńskiego. Startując z końca stawki na więcej liczyć raczej nie mógł.

Punktowane pozycję uzupełnili Damian Wołkiewicz ( Hoonigan), oraz Jakub Brański (Petronas). Punkty zawdzięczają głównie zamieszaniu spowodowanym przez M. Kowalskiego, jednak prezenty powinno się wykorzystywać, co udało im się z nawiązką.

Przegrani? Na pewno to Szymon Kmiecik (SFM), który zamiast dojechać na P7-P8, na 12 okrążeniu urwał nos, po kolizji z Wołkiewiczem. Także Maciej Paruch oraz Michał Kozera mogą być zawiedzeni, ale z niczym nie zawinili, a winowajcy zdarzeń zostali surowo ukarani.

Po chaotycznym ściganiu w Melbourne czas na Adelaide, czyli kolejny uliczny tor przed kierowcami GP2. Czy znowu dojdzie do dominacji ART i Audi? Czy DFP wróci na szczyt? Czy spadnie słońce? Odpowiedzi poznacie już w najbliższą niedzielę, a na Rundę nr 2 już teraz zapraszamy!

Kary - Wyścig:

Marcin Kowalski:
+10 PK za 16.11 w 21:15
+10 sek. za 16.5 w 19:21
+8 PK za 16.5 w 19:21
+10 sek. za 13.3 w 21:59
+8 PK za 13.3 w 21:59
+5 sek. za 13.3 w 21:26
+4 PK za 13.3 w 21:26
+5 sek. za 16.3 w 21:27
+4 PK za 16.3 w 21:27
+6 sek. za 14.5 w 12:54; 18:04; 18:50 i 19:52; 20:38, 21:40 i 22:13; 22:26
+6 PK za 14.5 w 12:54; 18:04; 18:50 i 19:52; 20:38, 21:40 i 22:13; 22:26
16.11 w 19:21 - brak kary
13.3 w 21:11 - nie mieści się w marginesie błędu(kolizja w 21:14)
16.5 w 21:14 - kara za 16.11
16.11 w 21:27 - brak kary
14.5 w 5:49; 9:25; 10:09; 13:36 i 14:21; 24:34 - zysk mniejszy niż 0.3 sekund
14.5 w 16:52 - brak zysku
DQ za 17.4 (40 PK)
Utrata licencji za 5.5 (43 PK podczas weekendu)

Mikołaj Pałka:
+20 sek. za 13.3 w 4:00
+16 PK za 13.3 w 4:00
+5 sek. za 16.3 w 5:12
+4 PK za 16.3 w 5:12
+2 PK za 10.5 (10.3/10.2)

Michał Kozera:
+3 PK za 10.5 (10.3)

Marcel Pawiński:
+3 PK za 10.5 (10.3/10.2)

Aleks Jurewicz:
+2 PK za 10.5 (10.3/10.2)

Szymon Kmiecik:
+2 PK za 10.5 (10.3)

Tomasz Marek:
+1 PK za 10.5 (10.3)

Grzegorz Brojak:
+1 PK za 10.5 (10.3)

Maciej Paruch:
+1 PK za 10.5 (10.3)