Pierwszy zakręt, mimo iż jest szeroki z asfaltowymi poboczami, jest dość trudny do pokonania. Głównie dlatego, że jest bardzo wolny i punkt dohamowania znajduje się stosunkowo blisko linii startu. Obawiano się, że dojdzie tam to sporej ilości kolizji. Tak jak to było w II 2011. Na szczęście do tego nie doszło w TYM miejscu. Wypadki wydarzyły się kilkaset metrów dalej, na słynnym zakręcie Eau Rouge. Inicjatorem reakcji łańcuchowej był Szymon Kmiecik, który za szybko wpadł w drugi zakręt na tym wzniesieniu, co przy draftingu spowodowanym sąsiedztwem innych bolidów i nierozgrzanymi oponami, doprowadziło do dużej podsterowności, efektem której była kolizja z amortyzującymi oponami. Wyścigówka Huawei Racing najpierw odbiła się od tych, które stały po lewej stronie toru, a następnie tych po prawej. Łukasz Czerwiński z Gazprom Lada cudem uniknął kolizji z przelatującym nad torem Kmiecikiem. Dokładnie tak samo jak Szymon, swoją przygodę z wyścigiem zakończył Maciej Paruch. Jednak on „zdołał upolować ofiary”. Był nim duet DFP. Najpierw w Maćka uderzył Dawid Bęgier, a potem w skutek rykoszetu oberwał Marek Jabłoński. Pierwszy w przeciwieństwie do drugiego zdołał kontynuować jazdę. Te sytuacje zmusiły kontrolę sesji do wypuszczenia na tor samochodu bezpieczeństwa.

Po okresie neutralizacji na prowadzeniu pozostał Maciej Młynek. Do pierwszego zakrętu drugi był Grzegorz Brojak, jednak w przeciągu kilkudziesięciu metrów spadł najpierw za Jakuba Brańskiego, a potem Patryka Łucków. Chwilę później to Jakub stracił „dwa oczka”. W środku stawki zdyskwalifikowany w kwalifikacjach Sebastian Cygler przebijał się do przodu. Na piątym okrążeniu znalazł się na piątej lokacie. Bronił się przed atakami Adriana Homoncika. Niestety, okrążenie później coś nie tak był z jego samochodem. Na chwilę musiał zjechać na pobocze oglądając jak jego przeciwnicy zostawiają go w tyle. Powrócił do rywalizacji, ale o dogonieniu czołówki mógł zapomnieć.

O ósme miejsce zażarcie walczyli kolejno: Łukasz Czerwiński, Grzegorz Paluch i Adrian Pińczuk. Paluch zbyt późno nacisnął hamulec przed zakrętem Les Combes. Uderzył lekko w Czerwińskiego, który musiał ratować się ścięciem zakrętu. Adrian widział swoją szansę. Jednak początkowo „otwarte drzwi” szybko zostały zamknięte przez Grzegorza, skutkiem czego była utrata kontroli przez Pińczuka. Jadący za nimi Bęgier ledwo minął tańczący na torze bolid rywala. Dwa okrążenia później nie miał tyle szczęścia. Reprezentant DFP stracił przednie skrzydło, ponieważ Grzegorz Paluch w niefrasobliwy sposób powrócił na tor po wcześniejszym ścięciu zakrętu.

Pierwsze i jedyne pit-stopy miały miejsce w połowie wyścigu. Po nich układ czołówki nie uległ zmianie. Za nimi sporo się działo. Maciej Cabala znalazł się przed siódmym Czerwińskim i piątym Homoncikiem. Przez kilka okrążeń jechali blisko siebie. Pierwszy z tego trio odpadł Adrian Homoncik. Zawodnik Huawei Racing w wyniku kolizji na przedostatnim zakręcie z Cabalą musiał wycofać się z rywalizacji. Pozostała dwójka nie zmieniła swoich pozycji aż do mety.

Na dwunastym kółku, w identyczny sposób jak Kmiecik i Paruch, z toru wypadł Krzysztof Woźniak. Jadący na przedostatniej pozycji reprezentant AIR GP2 po raz kolejny nie zaliczy tego weekendu do udanych. Żółta flaga na Eau Rouge sprawia, że kierowcy podświadomie puszczają nogę z gazu. Tak zrobił Sebastian Cygler. Przypłacił to jednak stratą dwóch pozycji, ponieważ jadący za nim Dawid Bęgier i Grzegorz Paluch zaryzykowali i szybciej minęli rozbity bolid Woźniaka.

Na ostatnim okrążeniu wszystkie oczy wpatrzone były w Jakuba Brańskiego i Grzegorz Brojaka. Ten pierwszy robił co mógł, ale jego Petronas GP nie pozwalał mu na wyprzedzenie Vervy. Ostatecznie musiał zadowolić się czwartym miejscem. Wygrał (siódmy raz w tym sezonie) Maciej Młynek, drugi był Patryk Łucków, a trzeci wspomniany Brojak. Piątkę uzupełnili Brański i Cabala. Na dalszych pozycjach uplasowali się: Łukasz Czerwiński, Adrian Pińczuk, Sebastian Cygler, Grzegorz Paluch (który w końcówce miał trzecią przygodę na Les Combes), Rafał Szostak, Dawid Bęgier i Bartek Nowak.

Przed przyznaniem kar poniższe wyniki są nieoficjalnymi rezultatami z wyścigu. Nie zanosi się jednak, by zmienił się zwycięzca. Więc już teraz możemy przypisać 15 punktów Maćkowi. To oznacza, że na trzy rundy przed końcem sezonu, kierowca Verva Racing GP2 ma 30 punktów przewagi. To zdobycia jest jeszcze 45 oczek. Jeśli na Monzy Młynek wygra wyścig, to przypieczętuje swoje mistrzostwo. Niezależnie od tego, jakie miejsce zajmie Sebastian Cygler.