Kluczem do sukcesu Dawida okazały się równe tempo, cierpliwość i bezbłędność. W myśl zasad turnieju w każdym kolejnym wyścigu musiał on przebijać się przez całą stawkę, co na torach ulicznych nie należy do najłatwiejszych zadań. Dobrym tempem wykazał się także Marek Prędkiewicz, zajmując drugie miejsca w Vancouver oraz na Norisringu, a także trzecie w Helsinkach. Wysoką formę prezentował też Maciej Młynek, który drugiego dnia turnieju stanowił największe zagrożenie dla późniejszego zwycięzcy. Jednak nieobecność podczas pierwszej części zmagań pozwoliła mu jedynie (lub aż) na zdobycie trzeciego miejsca w łącznej klasyfikacji punktowej.

Ostatecznie sklasyfikowanych było trzynastu kierowców. Choć spodziewana była większa frekwencja (na podstawie wcześniejszego zainteresowania oraz list startowych), absencja nie przeszkodziła kierowcom w rywalizacji i dobrej zabawie. Zarówno tory, jak i bolidy okazały się być nie lada wyzwaniem, z którym niektórzy poradzili sobie doskonale, a niektórzy trochę gorzej.

Ogólna klasyfikacja Turnieju Wakacyjnego:

m-ce kierowca (Q/R1/R2/R3/R4/R5) pkt.
1. D. Czepiela (4/15/15/17*/17*/15) 83
2. M. Prędkiewicz (1/6/12/12/10/8) 49
3. M. Młynek (x/x/x/10/12/14*) 36
4. K. Słomiński (-/5/10/5/6/-) 26
5. M. Majka (5/14*/2*/x/x/x) 21
6. A. Babiński (2/10/8/x/x/x) 20
7. M. Guzowski (3/8/-/x/8/-) 19
8. B. Nowak (-/4/6/8/-/-) 18
9. K. Koschmieder (x/x/x/4/5/6) 15
10. M. Paruch (-/3/5/3/3/-) 14
11. A. Mainusz (x/x/x/1/-/10) 11
12. K. Woźniak (-/2/-/2/4/x) 8
13. K. Pieczykolan (x/x/x/6/-/x) 6

* - bonus 2 pkt. za najszybsze okrążenie wyścigu
x - nie startował