Wypowiedzi:

Maciej Paruch [P8]: Weekend mogę zaliczyć do udanych. Mimo braku przygotowania w kwalifikacjach udało się wykręcić dobry czas, co przy nieobecności kierowców JDR oraz Radka Bogusza i karze dla Dawida Głowskiego dało nową życiówkę - 6. miejsce. Po udanej czasówce za cel obrałem sobie czołową ósemkę. Szybko zostałem zepchnięty właśnie na ósmą lokatę i walczyłem o nią z Grzegorzem Brojakiem. Kiedy nie walczyliśmy, stopniowo powiększaliśmy przewagę nad kierowcami z tyłu, zaś kiedy walczyliśmy, było czysto i pokazaliśmy że dwóch ogarniętych kierowców potrafi przejechać bok w bok nawet taki zakręt jak pierwszy na Watkins Glen. Potem jednak Grzegorz stracił sporo czasu, a ja od tamtej pory kontrolowałem swój wyścig. Ogólnie jestem zadowolony z występu, a celem w klasyfikacji generalnej pozostaje czołowa dziesiątka.

Mateusz Guzowski [P9]: Jestem bardzo zadowolony z wyniku. Nie mogłem pojechać w kwalifikacjach, dlatego startowałem z 15. pozycji. Start przebiegł dobrze, czysto, ominąłem kilku kierowców. Kilka okrążeń później zbliżałem się do Norberta Przymuszały i w końcu udało mi się go wyprzedzić. Trzymał się blisko mnie, ale potem stracił i odpadł z wyścigu. Pół wyścigu jechałem na Grzegorzem Brojakiem i Maćkiem Paruchem, wydawało się, że mogę ich dogonić jednak się nie udało. Na półmetku wyścigu rozpoczęły się boksy, zalałem 53l i założyłem nowe opony. Nie zgraliśmy się z Lewinem, przez co zjechał na tym samym okrążeniu co ja i musiał poczekać, choć chyba wiele nie stracił. Potem samotna jazda ponownie za Grzegorzem Brojakiem i Maćkiem Paruchem, którzy walczyli. Jednak Grzegorz w pewnym momencie zatrzymał się na poboczu na kilkanaście sekund przez co przesunąłem się na 9. pozycję. Duża przewaga pozwoliła na bezpieczne dojechanie do mety. Niestety byłem za wolny na dogonienie Barego. Dawno nie jechałem tak czystego wyścigu, w dodatku jeszcze oba samochody w punktach .

Dominik Lewiński [P11]: Powiem krótko...Nastał przełom. Nie można było dzisiaj wycisnąć więcej. 7 okr przed startem ,próg zrobiłem ledwo...Spodziewałem się trudnego wyścigu. Chociaż raz w tym sezonie pozytywnie się pomyliłem i pojechałem czysty wyścig od startu do mety z dobrym tempem którego nie byłem w stanie przewidzieć.Przez cały wyścig mijaliśmy się z M.Cabałą...niestety kiedy spotkaliśmy Pana Patryka to ja miałem więcej szczęscia i dlatego udało się dojechać na P11...Wstępne ustalenia z padoku, nakreślają przede mną jeszcze lepszą przyszłość... w lekko innych niż biały kolorach. Z góry chciałbym podziękować Team Mate'owi ,szefowi i zespołowi Gear zaaa...cierpliwość która nawet mi się kończyła po straconych pkt na Silverstone, SPA, i Monzie...gdzie zawodził silnik. No cóż nowe rozdanie. Czekam już na USA.

Patryk Smagacz [P13]: Ten wyścig w zasadzie miał dwa oblicza - z jednej strony jechało się bardzo dobrze. Niestety, ciemniejsza strona mocy zdominowała ten wyścig. Już na samym starcie straciłem mnóstwo czasu. W zasadzie miałem tylko dwa pozytywne aspekty - nieliczne manewry wyprzedzania oraz udana strategia, która jednak potem zrujnowała wyścig nie tylko mój, ale i panu Cabale, za co go przepraszam. Niestety komentarze jakie się pojawiły przez ten incydent pokazały pewne rzeczy, o których tutaj lepiej nie mówić. Miejsce na macie nieco rozczarowujące, lecz najgorszy jest sposób jego osiągnięcia. Jeśli się uda, to w następnym wyścigu trzeba postarać się osiągnąć nieco więcej - jeśli nie, to przy pierwszej nadarzającej się okazji.

Zapraszamy do obejrzenia relacji wideo z wyścigu z komentarzem Krzysztofa Woźniaka.