Dobra strategia i równa jazda – to przyczyniło się do ogromnego sukcesu jaki osiągnął Sebastian Cygler. Kierowca Hoonigan Ford wygrał wyścig na torze Catalunya tuż przed M. Młynkiem.

Kiepski start zaliczył zdobywca pierwszego pola Grzegorz Brojak. Stracił aż dwie pozycje na pierwszym zakręcie. Na polach startowych całkowicie zaspał Maciej Paruch. Po zgaśnięciu świateł w ogóle nie ruszył. Efektem tego była utrata tylnego skrzydła wskutek kolizji z Karolem Piękoś i Adrianem Homoncikiem. Ten ostatni uszkodził przedni spojler.

Na pochwałę zasługuje cała stawka. Wielu się obawiało, że pierwsze dwa zakręty przyczynią się do wystąpienia potężnego wypadku. Tak jak to było w sezonie 2012. Jednak wszyscy kierowcy czysto przejechali tę sekcję toru. Dopiero w drugim sektorze swoją wyścigówkę w niebezpiecznym miejscu zatrzymał Mateusz Kaczyński z AIR GP2. To poskutkowało wyjechaniem samochodu bezpieczeństwa. Okres neutralizacji trwał tradycyjnie dwa okrążenia. Ogromnego pecha miał Szymon Prokopczak, który nie zorientował się, że jadący przed nim Cezary Kołcz zwolnił w zakręcie numer 9. Zawodnik Philipsa pozbył się w ten sposób swojego przedniego skrzydła. Z kolei Jakub Brański (Petronas GP) musiał zakończyć wyścig z powodów technicznych. Jego samochód odmówił posłuszeństwa.

Po restarcie wyścig zaczął się od nowa. Lider klasyfikacji kierowców Maciej Młynek, prowadził stawkę. Drugi był Sebastian Cygler, który nie zdołał utrzymać się za tylnym skrzydłem Vervy po zjeździe SC. Na trzeciej pozycji podążał Grzegorz Brojak. Jednak nie był w stanie dogonić swoich rywali. Za nim jak cień jechał Cezary Kołcz. Testowy kierowca DFP robił co mógł by nie stracić tempa zwycięzcy kwalifikacji. Musiał bronić się przed Szymonem Kmiecikiem i Patrykiem Łucków. Gdy ten drugi wyprzedził tego pierwszego, Szymon próbował jak najszybciej odrobić stracone miejsce. Niestety, na szóstym okrążeniu, pomiędzy reprezentantem Hoonigan Ford, a zawodnikiem Philipsa doszło do kontaktu. Obaj wypadli z toru. Kmiecik szybko się pozbierał, ale Łucków długo wygrzebywał się z piaskowego pobocza. Gdy mozolnie zbliżał się do asfaltu, minęły go dwa blisko siebie jadące bolidy. Byli to Jakub Kłos i Mateusz Tryba, którzy walczyli o jeden punkcik za dziesiątą pozycję. Tryba zbyt optymistycznie wszedł w zakręt numer cztery, zblokował przednie koła i wypadł poza tor. Stracił przez to kilka miejsc.

Z czołówki pierwszy u swoich mechaników pojawił się Cygler, który chwilę wcześniej dogonił Młynka. Zawodnik Verva Racing GP2 założył nowe opony okrążenie później. To oznaczało, że ta dwójka postanowiła pojechać na dwa pit-stopy. Dłużej na torze został Brojak, który postanowił tylko raz zjechać do pit-stopu. Wcześniejszy zjazd Sebastiana dał mu przewagę, skutkiem czego był awans na pierwsze miejsce. Powrócił na tor w odpowiednim miejscu, dzięki czemu nikt mu nie przeszkadzał szybko pokonywać zakręty na świeżych gumach. Tego samego nie można powiedzieć o zwycięzcy ostatnich pięciu wyścigów, który utknął za odrabiającym straty z początku wyścigu Prokopczakiem.

Na 11 okrążeniu, jadący na dziewiątej pozycji Dawid Bęgier za ostro wjechał na tarkę. Ta go podbiła, kierowca stracił panowanie na wyścigówką i uderzył z impetem w bandę kończąc rywalizację. Ten incydent pozwolił awansować m.in. Jakubowi Kłosowi, Adrianowi Homoncikowi i Karolowi Piękoś, którzy podobnie jak Brojak, zdecydowali się jechać na jeden pit-stop. Ten ostatni, tuż przed swoim zjazdem za bardzo zużył swoje ogumienie. Zaliczył tzw. „spina” na nawrocie w trzecim sektorze. Jadący za nim Kołcz nie zdołał go wyminąć. Doszło do zderzenia, efektem czego było uszkodzone zawieszenie samochodu DFP i powrót do garażu.

Pechowym okrążeniem dla Kmiecika było kółko numer 13. To na nim tuż przed nosem Hoonigan Ford wyjechał dwukrotny mistrz GP2. Wydawało się, że na świeższych oponach Prokopczak szybko odskoczy drugiemu Szymonowi. Jednak ten uparcie trzymał się z tyłu nie dając odetchnąć reprezentantowi Philips Racing. Walka trwała kilka okrążeń. Jednak Kmiecik nie znalazł sposobu na przeciwnika. Koledze z zespołu próbował pomóc Patryk Łucków. Zamiast zbliżać się do dwójki przed nim, musiał patrzeć w lusterka i bronić pozycji przed Dominikiem Boryckim z Sauber GP2.

Po drugiej serii pit-stopów, dzięki odmiennej strategii, na czoło stawki wysunął się Grzegorz Brojak. Jednak jego twarde opony nie pozwoliły na wystarczająco szybko jazdę. Tracił coraz więcej, a Cygler i Młynek szybko się zbliżali. W między czasie na czwarte miejsce wskoczył Radosław Cupał, który zdołał wyprzedzić Prokopczaka. Jego tempo było zbyt słabe, żeby mógł pomyśleć o podium. Trójka przed nim była zbyt daleko.

Na trzy okrążenia przed metą Brojak spadł na trzecie miejsce wyprzedzony przez wyżej wspomnianą dwójkę. Kierowcy Hoonigan Ford i Verva Racing GP2 mogli teraz skupić się tylko na sobie. Młynek szukał wszelkich sposobów, aby wyprzedzić Sebastiana i odnieść szóste z rzędu zwycięstwo. Jednak fantastycznie jechał Cygler, który bardzo mądrze bronił się przed atakami Maćka. Zdołał dowieźć pierwsze miejsce do końca odnosząc tym samym pierwsze zwycięstwo w naszej lidze i przerywając passę lidera mistrzostw. Trzeci, wyścig zakończył Grzegorz Brojak, którego strategia na jeden zjazd nie przyniosła zamierzonego rezultatu. Piątkę dopełnili Radosław Cupał i Szymon Prokopczak. Dobre słowo trzeba powiedzieć o Jakubie Kłosie i Adrianowi Homoncikowi. Obaj debiutanci świetnie się spisali. Pierwszy w stosunku do startu awansował o 12 pozycji, a drugi o 11.

Następna runda w Monako. Kierowcy F1 pokazali, że tam bardziej liczy się szczęście niż umiejętności. Czy podobnie będzie w GP2?