Lekka zadyszka. Verva Racing GP2 Team.
Ekipa Rafała Cupał nieustannie widnieje na pierwszym miejscu w tabeli. Maciej Młynek dołożył kolejne dwa zwycięstwa (wygrał aż 5 wyścigów z rzędu). Jednak ostatnie dwie rundy przypadły innym zawodnikom. Ciężko powiedzieć czy to koniec dominacji Vervy. Pewne jest to, że ustabilizowała się sytuacja w związku z kierowcą z numerem „2”. Brat szefa stajni, Radosław Cupał przed wyścigiem na A1-Ring podpisał kontrakt z mistrzowskim zespołem. Świetnie się spisuje jako ten, który ma pomagać Maćkowi w zwycięstwach. Zdobywa wysokie punkty, chociaż w Monako uciułał tylko jeden. Można mu to wybaczyć, zważywszy na to, że tor w Monte Carlo jest jednym z trudniejszych. Pomimo tego, że Młynek podczas Rundy 7 i 8 nie stanął na najwyższym stopniu podium, to i tak ma bardzo dużą przewagę nad drugim w klasyfikacji Sebastianem Cyglerem.

Na czele peletonu. Hoonigan Ford Racing.
Verva odskoczyła reszcie stawki. Widać to wyraźnie, jeśli spojrzymy na tabelę. Gonią ją aż cztery zespoły, które prezentują podobną formę. Lideruje im Hoonigan Ford. Sebastian Cygler odnotował pierwsze zwycięstwo w naszej lidze. Było to podczas siódmej rundy, która odbyła się na torze Catalunya. Sukces ten przyczynił się do wskoczenia na drugie miejsce w klasyfikacji kierowców. Z kolei Szymon Kmiecik popisuje się coraz lepsza jazdą. Regularnie punktuje kończąc wyścigi pod koniec pierwszej dziesiątki. Obaj muszą wskoczyć na „wyższy poziom” jeśli myślą o walce o mistrzostwo.

Brak stabilności. Petronas Grand Prix.
Jakub Brański dość mocno eksperymentował ze składem swojego zespołu. Najpierw za współpracę podziękował Maciejowi Paruch. Na jego miejsce wskoczył Grzegorz Brojak. Był to strzał w dziesiątkę, bo Brojak wygrał kwalifikacje w Barcelonie. W wyścigu jednak był dopiero trzeci. Po tej rundzie Grzegorz przeszedł do swojego AIR, a lukę po nim zapełnił utalentowany Cezary Kołcz. Czarek uzyskał świetny trzeci czas kwalifikacji w Monte Carlo, ale miał pecha dzień później. Sam Brański doskonale się spisuje. Był drugi na Imoli i piąty na A1-Ring. Słabej mu poszło w Hiszpanii i Monako. Duet ten może jeszcze nie jeden raz zaskoczyć.

Jest coraz gorzej. DFP Renault Racing.
Zdecydowanie ekipa ta przeżywa kryzys. Opuszczenie zespołu przez Radosława Cupał i Patryka Bęgier źle się skoczyło. Marek Jabłoński robi co może, aby sprostać zadaniu jakie mu powierzył Dawid Kuszel (czyli wygrywaniu wszystkiego), ale ciężko cokolwiek ugrać w pojedynkę. Tylko jedne podium w przeciągu czterech ostatnich wyścigów nie napaja do optymizmu. Problemem szefa stajni jest nierówna jazda Marka oraz niepewna sytuacja drugiego kierowcy. Podczas Rundy 7 był nim Cezary Kołcz, ale nie udało mu się dojechać do mety. Dwa tygodnie później to samo spotkało Daniela Dobrogost. Krążą plotki, że Kuszel sam zasiądzie w swoim bolidzie i przywróci chwałę teamowi z początku sezonu.

Jest coraz lepiej. Philips Racing.
Mistrzowski skład: Patryk Łucków i Szymon Prokopczak, wreszcie przynosi spodziewane rezultaty. Szymon walczy jak równy z równym w kwalifikacjach z Młynkiem, ale gorzej mu idzie w wyścigach. Patrykowi z kolei wreszcie dopisało szczęście, dzięki czemu wygrał prestiżowy wyścig w Monako. Szef zespołu Krzysztof Woźniak, zapewnia, że w drugiej części sezonu dogonią Vervę, a Szymon trzeci raz z rzędu wywalczy mistrzostwo.

Najlepsi wśród najsłabszych. Audi Inferno Racing.
AIR zmieniło szefa. Michała Romaszko zastąpił Grzegorz Brojak. Nowy dowódca, nowe malowanie, nowy skład. Najpierw kierowcami stajni byli Maciej Paruch i Cezary Kołcz. Obaj kiepsko się spisali w Austrii i Hiszpanii. Ich kontrakty zostały zerwane, a na ich miejsce wskoczyli Brojak i Kaczyński. Pierwszy liczy się w walce o podium, a drugi o pierwszą dziesiątkę. Muszą się jednak bardziej postarać jeśli chcą dołączyć do peletonu goniącego Vervę.

Twardo przy swoim. Huawei Racing Team.
Adrian Pińczuk pomimo braku większych sukcesów swojego zespołu nie zdecydował się na zmianę kierowców. Dawid Bęgier i Mateusz Tryba mają przebłyski geniuszu, ale żaden z nich w ciągu czterech ostatnich rund nie był sklasyfikowany w pierwszej piątce na mecie wyścigu. W Monte Carlo nie ukończyli rywalizacji. Tryba na ostatnim okrążeniu rozwalił bolid. Dawid na Imoli był w czołówce, jednak później było coraz gorzej. Obaj muszą popracować nad zachowaniem zimnej krwi.

Spektakl jednego zawodnika. Scuderia Ferrari Marlboro.
Niemal od początku sezonu Ferrari ma problem ze skompletowaniem składu. Nadzieje dał Krystian Osiński. Dobrze pojechał we Włoszech, ale tylko tam widzieliśmy tego kierowcę. Również Igor Borzęcki nie pojawiał się na torze. Szymon Kmiecik poczekał, aż jego kontrakt wygasł i z przyjemnością ogłosił, że Igor nie jest już zawodnikiem Ferrari. Taka sama sytuacja pewnie będzie z Krystianem. Na razie bliski przyjaciel Szymona, Dominik Borycki dumnie reprezentuje barwy czerwonego bolidu. Zobaczymy na jak długo.

Na podobnym poziomie. Lotus Total Power, Sauber Racing, Mild Seven Racing, Gazprom Lada GP2 Team.
Pisanie z osobna o każdym z tych zespołów nie miałoby sensu, bo każde ich podsumowanie wyglądałoby podobnie. Każdemu kierowcy trudno przebić się do pierwszej dziesiątki. Zajmują dolną część tabeli. Pocieszające dla nich jest to, że różnice punktowe są bardzo małe. Jeden przebłysk formy może wybić jedną ze stajni przed czoło pozostałych.