Mateusz Guzowski napisał(a):

Dziecinny błąd i silnik podziękował za pracę. Niestety była szansa na podium, bo taktycznie było wiadomo, że 1 pit jednak będzie szybszy, a kierowcy Ferrari byli osiągalni. No trudno! Liczę na zatarcie plamy na Monzy.

W ostatnich latach nie radziłem sobie tutaj najlepiej i dzisiaj było podobnie. Plus taki, że ominąłem karambol na początku 2 sektora. Na treningach miałem dobre tempo na H jak i S ale w wyścigu tempo miałem o ok. 1s. na okr wolniejsze. Jeszcze to ścinanie obrazu co jakiś czas nie pomagało. Sam nie wiem. Dobrze, że Grzegorz dojechał wysoko, kolejne mocne punkty dla HRT. Mam nadzieję, że na Monzy pójdzie lepiej i dojade w TOP10.

A szkoda ku*wa gadać, szkoda szczępić ryja

TOP8 było prawie pewne, no ale...

Lubię tor Spa, ale nie nastawiałem się na konkretny wynik. Plan był taki żeby wziąć ile się da i tak też zrobiłem. Zostałem zmuszony do zmiany strategii po tym jak tuż przed moim nosem wydarzyła się hołota i nie miałem szansy już jej ominąć, przez co straciłem skrzydło i przebiłem koło. Myślę jednak że więcej niż 17. miejsce i tak bym nie osiągnął.

Nie wiem, co powiedzieć... Nie wiem, co się stało z tyłu stawki na pierwszym okrążeniu, ale dzięki temu dojechałem w pierwszej dziesiątce. Wyścig (poza pierwszym okrążeniem) był całkiem przyzwoity, fajnie było powalczyć z Grzegorzem Brojakiem i Kamilem Bobrowiczem. Walka walką - sprawiła frajdę, szkoda tylko, że gapiostwo na starcie przyniosło dwa razy więcej nerwów. Na sam koniec - patrząc sarkastycznie - do wykonania wszystkich "wpadek", jakie mogą się jeszcze w tym sezonie przytrafić pozostało mi chyba spalić silnik i ładnie skasować cudzy bolid w wyścigu, co (wierzę w to) mi się już nie przytrafi. A jak już się to stanie to... będzie śmiesznie

Doskonały dzień na ściganie się, mimo zerowego przygotowania do wyścigu moje tempo znowu pozwoliłoby na spokojną walkę w czołowej dziesiątce. Spa to świetny tor i dokładnie tak mi się na nim jeździło. Po dobrym starcie popełniłem błąd, który nie przyniósł jakiś wielkich strat i spokojnie mógłbym z końca stawki przebijać się do przodu, jednak grupka kierowców wykonała zbiorową hołotę i straciłem w jej wyniku przednie skrzydło. Strata była bardzo duża, jednak starałem się jechać na 100% do końca i dzięki temu odrobiłem część z niej, przy bardzo wysokim i wyrównanym poziomie stawki odrobienie jej w całości graniczyło z cudem. Sytuacja w mistrzostwach mocno się skomplikowała, jednak wiem na co mnie stać, a do końca sezonu pozostało dosyć dużo wyścigów. Więc co by nie mówić jest o co walczyć Czas na kolejny świetny tor - Monze.

Kwalifikacje poszły fatalnie, obawiałem się że T1 zakończy moje zmagania. Zaskoczony przejechaniem Eau Rogue udanie obroniłem sie przed Damianem i zacząłem piąć się wyżej. Dziwne było szybkie dojechanie do czołówki, spowodowane genialnym startem Marcela. Myślami byłem już przy walce z Alkiem, lecz on chyba zniszczył silnik, szkoda. Wynik fantastyczny, pomimo przejechania po tym torze 5 pomiarowych kółek razem z tym z kwalifikacji. Ostatnie wyścigi wyglądały na dominacje Mercedesa i to się potwierdziło, dobrze byłoby zobaczyc Ferrari mieszające w czubie, lecz Monza to nie jest moja mocna strona, a i widoczne są braki w skillu w stosunku do pierwszej trójki generalki, cała nadzieja w Marcelu. Graty dla Adiego, dawno nie było kogoś kto walczyłby na równi z Patrykiem.

Solidny wyścig i kolejna wizyta w pierwszej dziesiątce. Kierowcy wyżej mówią, że strategia 1 pit-stopu była szybsza, ale ja pojechałem na 2 pit-stopy z jednym kółkiem na początku na twardych oponach. Jeśli według nich miałbym szansę być jeszcze bliżej czołówki to naprawdę napawa mnie to optymizmem. Miałem bardzo równe tempo, za sprawą strategii miałem też trochę frajdy przy przebijaniu się oraz ciekawą dłuższą walkę z Markiem Paluchem, za którą dziękuję. Dobrze, że również Maciek nie był uwikłany w żadne incydenty i dowiózł trochę punktów. Podziękowania również dla Marcela za wsparcie HRT finansowo, dzięki czemu mogliśmy z Maćkiem być nieco szybsi z nowym silnikiem.